Proloog
En toen wilde mijn jongste zoon, in navolging van zijn zus, toch eigenlijk ook wel eens een keer met helemaal alleen met zijn moeder op stap. Sander houdt van wandelen en ik ook, ik houd van paarden en hij van ' paardzitten'. Als iemand anders het paard vasthoud en Sander vooral zelf niets hoeft te doen vind hij het prima. En ineens was het briljante idee geboren om Regalito als ezel in te zetten. We zoeken een gaatje in de drukke agenda en plannen een vrijdag en een zaterdag eind juli. Samen kiezen we een leuke Bed en Breakfest uit waar we naar toe willen wandelen. Ook hier eerst maar eens kijken hoe het loopt, bovendien kan het ook in de zomer rotweer zijn en dan heb ik niet zo'n zin om met een kind van negen jaar uren in wind de regen te lopen terwijl hij constant vraagt of het nog ver is. Dus wil ik de auto met de trailer eigenlijk ergens vlakbij en dan het U bocht principe weer toepassen zodat je zolang en zo kort kan lopen als je wil. Ik doe dus gewoon weer brutaal, mail de Mills ranch in Ede, leg mijn plan uit en vraag of ik bij hen op het terrein een nachtje de trailer mag stallen. Dat vinden ze geen probleem. Hemelsbreed zitten we daarmee precies 3.3 km van punt van vertrek tot bestemming. Maar dat vertel ik Sander natuurlijk niet.
Als de tocht dichterbij komt ben ik steeds blijer dat ik dit besluit genomen heb. Alleen dat niet om de storm, wind en regen waar ik bang voor geweest maar omdat het KNMI tijdens onze trip de twee warmste dagen van deze zomer voorspelt met 30 tot 35 graden Celsius. Ik snor snel nog een vliegendeken op en koop een enorme fles anti-dazenspray en dito humane anti-insectenspray om ons zelf mee in te spuiten
We vertrekken vrijdagmorgen op tijd en en zijn rond negen uur op de de Mills Ranch, worden daar vriendelijke geholpen en verlaten rond tien uur met een bepakt en bezakte 'ezel' het erf. Natuurlijk is hond Juul nu ook van de partij.
Dag 1, vrijdag van Ede naar Ede
En ook nu zat de KNMI er niet naast. Als we vertrekken begint de temperatuur al rap tegen 30 graden aan te stijgen. En toch valt het lopen eigenlijk alles mee, het grootste deel wandelen we in de schaduw en we hebben allemaal eigenlijk weinig last van de hitte.
Geen haast en veel pauzeren en drinken is natuurlijk wel het motto.
En ook de last van dazen waar ik zo bang voor was valt reuze mee. is het Of er zitten er toch minder dan ik gedacht had, of de gifwolk waar in we lopen is zo groot dat er geen daas in durft te komen. Hoe dan ook prima zo.
Natuurlijk had het kind eigenlijk een cap op gemoeten. Maar ik knijp maar een oogje dicht want daar heeft Sander natuurlijk weinig zin en al helemaal niet met deze hitte, en ik ben doorgaans al hysterisch voorzichtige moeder genoeg.
Zoveel zit hij er trouwens niet op, misschien in totaal 20 minuten. Dan wil hij liever toch gewoon weer lopen.
Uiteindelijke wandelen we toch nog een kilometertje of 12 voor we onze overnachtingsplek bereiken, Bed en Breakfest de Woutershof in Ede.
En daar wacht ons met deze temperaturen wel een hele aangename verassing. Het grasveld dat wij op de website gezien hadden heeft inmiddels plaats gemaakt voor een enorm natuurzwembad en zo'n mooi en fantastisch zwembad heb ik in mijn leven nog niet gezien. En laat ik nou toevallig toch de zwemkleren ook nog mee genomen hebben in een helder moment. Vanzelfsprekend blijven we een beetje aan de achterkant zwemmen om de eigenaren op hun eigen terras niet te storen maar daar zit je dan ook nog mijlen vandaan
Dag 2, zaterdag van Ede naar Ede
Na een gezellige overnachting in het riante huisje eerst maar een heerlijk ontbijtje. En dan worden de spullen weer bij elkaar gezocht voor de terugtocht om weer ontspannen op pad te gaan.
Dacht ik....
Ik zag de eigenaresse nergens, maar ook geen plek om Regalito even vast te kunnen zetten met het opzadelen. De enige plek die ik zie is de stenen paal in de omheining van wei, maar daar zit ook het schrikdraad om heen dus ongeschikt. Nou ben ik normaal gesproken niet bang maar wel altijd uitermate voorzichtig met paarden gezien de bizarre krachten die ze nu eenmaal hebben. Maar tegelijkertijd wil ik ook de eigenaresse niet tot last zijn op de vroege zaterdagmorgen en na even wikken besluit ik hem dan toch maar aan de paal te zetten. Hij zal toch niet zo stom zijn om met zijn neus tegen de draad te gaan.
Maar zo stom is hij natuurlijk wel. In blinde paniek rukt hij zich los, en dan blijkt dat ik na stomme fout nummer één , ook nog stomme fout nummer twee gemaakt heb. Het hek van de wei staat nog open. In een oogwenk dendert Regalito de enorme tuin in en sjeest eerst op volle snelle snelheid twee rondje heen en weer om het zwembad, voordat hij uiteindelijk kalmeert en zich laat vangen. Het mooie gazon is dan wel volledig geruïneerd want de pollen vlogen natuurlijk in het rond tijdens zijn exercitie, waarbij hij nog net geen snoekduik het zwembad in nam. De eigenaresse van de Woutershof komt op het tumult af maar reageert uitermate professioneel op het gratis ploegen van haar tuin. Terwijl ze me inwendig ongetwijfeld vervloekt moet hebben, geeft ze geen krimp en laat zelfs geen spoortje van irritatie merken. Overigens stonden er als ik goed gekeken had twee keurige ijzeren paaltjes met ringen bedoeld voor de paarden, maar ja ik had natuurlijk gezocht naar een balk.. Alles bij elkaar verdiend deze overnachting een dikke tien op het rapport.
We houden het vandaag kort en lopen min of meer rechtstreeks terug naar de Mills Ranch.
Aldaar blijkt dat we niets hoeven te betalen voor het stallen van auto trailer, en nadat we daarvoor hartelijk bedankt hebben laden we Regalito vlot in en gaan op huis aan.
Ook zo'n ezeltochtje doe ik graag nog eens.
Maak jouw eigen website met JouwWeb